1. خسرو آواز ایران ، محمدرضا خان شجریان ، بخاطر کسالت شدید در بیمارستان کسری تهران بستری شدن. این صدای بی بدیل ، مانا و پاینده باد. آمین...

2.  از مجری صفحه آخر متنفرم و از مجری پرگار خیلی خوشم میاد. دلایلش قابل توضیح نیست. حسیه. درونیه. یه موج بد از اون یکی میگیرم و یه موج خوب از این یکی. همینجوری :|

3. روبروی دفتر،  یه بستنی میوه ای باز شده. لابد بستنی شکلات و قهوه هم داره. هنوز تستش نکردم. قراره با جفت جان بریم سروقتش :) :*

4.  امروز تو انجمن زنان بحث بود که برای دوچرخه سواری خانمها از مراجع ، استفتا شده و ایناااا.... اصلا حال تهوع به من دست داده بود.... یعنی هرکار میکنم نمیتونم این سئوال جوابا رو درک کنم.... در مجموع باید بگم چشمهایمان نابینا باد که خودمان کردیم که لعنت بر خودمان باد.... :@@@

5. داییم تصادف کردن. وقتی خبرش بهم رسید سراسیمه رفتم اورژانس که ببینمشون.وقتی با سر بسته و چشم کبود رو تخت دیدمشون ، کل کودکی و خاطرات خونه دایی از جلو چشمام رد شد.... چه حال بدی.... طلب شفا برای همه بیماران. آمین...

 6. هرچند که مقررات جدید اعسار ، قانون مردسالار فعلی رو قوی تر میکنه اما از جهتی خوشحالم که این امر میتونه باعث تقویت روحیه مسئولیت پذیری در خانمها بشه و اون عادت زشت و حقیرانه نفقه خوری رو در جامعه زنان ایرانی ، تعدیل کنه و به مرور از بین ببره :/

 7. موکل جدیدم به شدت و عجیبا غریبا به سحر و جادو اعتقاد داره. به استخاره هم ایضا! یعنی نصف حرفاش ، حول این داستانا میچرخه. امروز میگفت واسه انتخاب شمام به عنوان وکیل ، استخاره کردم و خیییییلی خوب اومده! گفتم حالا صبر کن ببینیم نتیجه پرونده چی میشه :دییییییی

 8. دگر باره بشوریدم ، بدان سانم به جان تو / که هر بندی که بربندی ، بدرانم به جان تو... / نخواهم عمر فانی را ، تویی عمر عزیز من / نخواهم جان پر غم را ، تویی جانم به جان تو.../ اگر بی تو بر افلاکم ، چو ابر تیره بر خاکم / وگر بی تو به گلزارم ، به زندانم به جان تو... / چه خویشی کرد آن بی چون ، عجب با این دل پر خون / که ببریده است آن خویشی ، ز خویشانم به جان تو...