به جز غم خوردن عشقت غمی دیگر نمی دانم که شادی در همه عالم از این خوشتر نمی دانم ز بس کاندر ره عشق تو از پای آمدم تا سر چنان بی پا و سرگشتم که پای از سر نمی‌دانم به هر راهی که دانستم فرو رفتم به بوی تو کنون عاجز فرو ماندم رهی دیگر نمی‌دانم به هشیاری می از ساغر جدا کردن توانستم کنون از غایت مستی می از ساغر نمی‌دانم به مسجد بتگر از بت باز می‌دانستم و اکنون درین خمخانه‌ی رندان بت از بتگر نمی‌دانم
این و عطار در وصف حال زیتونی گفته که بعد از سوختگی شدید اکنون نیاز مند توجه ماهاست
منو ببخش مهدی که مجبورم یه جمله رو با صراحت بهت بگم: من نیازمند توجه هیچکس نیستم چه پیش و چه پس و چه در حین سوختن.
من اینجا درددل نکنم نمیتونم زندگی کنم. درددل نمیکنم که توجه جلب کنم. تو وبقیه دوستان که بهم سرمیزنین واقعا خوشحالم میکنین اما نظراتتون تا وقتی نظر باشه حالمو خوب میکنه و اگه رنگ دیگه ای به خودش بگیره از این که هستم هزار بار بدتر میشم.
واسم پرته این روزا، از این تکرار بیزارم دلم هر لحظه آشوبه، همش حس بدی دارم نگاهم خیره می مونه، به ساعتهای تن پرور زمان جون داده انگاری، که حال من بشه بدتر نه بارون چاره ی کاره، نه حتی عشق بازی هم خرابش میکنم هرچی، که حتی تو بسازی هم با دستای خودم دارم، به دنیا مشت می کوبم دروغ میگم که آرومم، تظاهر می کنم خوبم
برای تو سرودمش به یاد تو کاش ازم کاری بر میومد که برات انجام بدم
هنوز حالت خوب نشده؟
چیکار کنم؟
خوب نشده...
هیچی...
شک دارم دوستم باشی... نه آدرسی، نه نشونه ای...
آفرین
یه کم بهتر شد!
چی؟
چی بهتر شد؟
به جز غم خوردن عشقت غمی دیگر نمی دانم
که شادی در همه عالم از این خوشتر نمی دانم
ز بس کاندر ره عشق تو از پای آمدم تا سر
چنان بی پا و سرگشتم که پای از سر نمی‌دانم
به هر راهی که دانستم فرو رفتم به بوی تو
کنون عاجز فرو ماندم رهی دیگر نمی‌دانم
به هشیاری می از ساغر جدا کردن توانستم
کنون از غایت مستی می از ساغر نمی‌دانم
به مسجد بتگر از بت باز می‌دانستم و اکنون
درین خمخانه‌ی رندان بت از بتگر نمی‌دانم
این و عطار در وصف حال زیتونی گفته که بعد از سوختگی شدید اکنون نیاز مند توجه ماهاست
منو ببخش مهدی که مجبورم یه جمله رو با صراحت بهت بگم:
من نیازمند توجه هیچکس نیستم چه پیش و چه پس و چه در حین سوختن.
من اینجا درددل نکنم نمیتونم زندگی کنم.
درددل نمیکنم که توجه جلب کنم.
تو وبقیه دوستان که بهم سرمیزنین واقعا خوشحالم میکنین
اما
نظراتتون تا وقتی نظر باشه حالمو خوب میکنه و اگه رنگ دیگه ای به خودش بگیره از این که هستم هزار بار بدتر میشم.
خلاصه.....
واسم پرته این روزا، از این تکرار بیزارم
دلم هر لحظه آشوبه، همش حس بدی دارم
نگاهم خیره می مونه، به ساعتهای تن پرور
زمان جون داده انگاری، که حال من بشه بدتر
نه بارون چاره ی کاره، نه حتی عشق بازی هم
خرابش میکنم هرچی، که حتی تو بسازی هم
با دستای خودم دارم، به دنیا مشت می کوبم
دروغ میگم که آرومم، تظاهر می کنم خوبم
برای تو سرودمش
به یاد تو
کاش ازم کاری بر میومد که برات انجام بدم
الهی قربونت برم با این دل مهربون و طبع ابریشمی
نه بارون چاره ی کاره، نه حتی عشق بازی هم...
دروغ میگم که آرومم ، تظاهر میکنم خوبم...
عزیزمی. همین که یادم هستی خودش عالیه
مرسی. مرسی. بووووووووووس
نوشته هات رو میگم
من که تغییری نمیبینم.
ای وای من !
ها؟
اون اولش یه "ح" جا مونده
درستش اینه که "حواسم پرته این روزا..."
چی بگم
بدتر از داشتن درد، دیدن درد کساییه که واست عزیزن و نمیتونی هم کمکشون کنی
خدایا حال دوستمو خوب کن لطفآ
این یه خواهشه
"ح" رو فهمیدم عزیزدلم...
آخ که اگه بدونی چه حواس پرتیای بدی دارم... مث آلزایمریا شدم...
معلومه که میتونی کمک کنی. همین انرژی قوی تو دعاهات حتما موثره...
مرسی نازنین
رنگ وبلاگ میدهد خبر از سر درون!!
شاعر در اینجا منظورش نوشته های وبلاگ است!
نبینم غمتو
واسه اینکه وزنش درست در بیاد: رنگ وبلاگ ، خبر میدهد از سر درون
مرسی که میای
از درون دارم میسوزم
فقط برای تو که خوش باشی